noname

Romanov · Wysłany: Pią 12:34, 31 Mar 2006 Temat postu:

Nie licz na to, że ktoś się odwdzięczy. Wiedz za to, że będziesz mógł od tej osoby prędzej coś wziąć - opór będzie mniejszy.

marcinyoshi · Wysłany: Pią 12:35, 31 Mar 2006 Temat postu:

no w sumie to nie byłbym aż takim pesymistą, jednakże powiem tyle: MNIE ŻYCIE NAUCZYŁO NIE LECIEĆ NA ŁĘB NA SZYJĘ Z WIELKĄ POMOCĄ, bo Fucktycznie można się ROZCZAROWAĆ później. Niestety nadal daje się wkręcać, jak ktoś odpowiednio zagra na moich uczuciać, a tak jest... szkoda tylko, że fucktycznie można się rozczarować...
teraz jest mi to już obojętne, bo mam bliską mi osobę, mam dzieci i to ONI są mi największymi i najbliższymi osobami, i to o nich teraz muszę myśleć i pamiętać, a nie o kimś, kto potem okazuje się zwykłym PASOŻYTEM...
Jednakże ciągle WOLFie trzymam kciuki, bo ja wierzę w ludzi mimo wszystko... pozdrawiam...

Ruthven · Wysłany: Pią 15:16, 31 Mar 2006 Temat postu:

marcin, ja też wierze w ludzi.
ale nie mam skłonności masochistyczno-samarytańskich. Jak moge pomóc, to to robię, bez kombinowania. Ale nie mam gonu typu "szukanie bezdomnych, zbawianie swiata, krucjaty".

D

o "swoich". Gdyby każdy tak działał, byłoby zupełnie ok.

marcinyoshi

taka myśl mi się teraz wykluła: przyjaźń to nie wolontariat... takie troche egoistyczne, ale w sumie, nawet bezinteresowność ma swój podtekst i celowość... a co do szukania wszędzie ludzi, którym można pomóc to kiedyś napisałem taką rymowankę, do melodii Renaty Przemyk:

filantrop”

łatwy gest- pomagać chcę,
poświęciłem minut pięć.
najpierw znajdę obiekt swój,
dowiem się czemu jest źle.
stoi ojciec z dzieckiem sam,
chce bym mu na bułkę dał.
sięgam już po portfel swój,
przykro bardzo – drobnych brak.
szukam już minuty trzy,
nie ma ludzi, przykro mi.
muszę znaleźć kogoś by,
oddać resztę minut swych.

Czy tak trudno zostać Bogiem ?
Dobro komuś dać za rogiem ?
Muszę przecież spełnić wolę,
Choć na co dzień to ...

stoi człowiek, całkiem sam,
z żalem patrzy na swój świat.
już chcę podejść, podać dłoń.
przykro bardzo – minął czas.

Lunar

Ciekawy ten tekst. Ostatnio ciąży mi strasznie jedna myśl. Świat tak jak Słońce chyli się ku zachodowi. Z roku na rok coraz mniej mam chęci do życia. Idę i tylko powtarzam w myśli jedno słowo, które jest również potocznym określeniem zawodu wykonywanego przez kobiety lekkich obyczajów. Staram się jednak jakoś z tym walczyć.

marcinyoshi

Lunar, znajdź sobie jakąś babę, i od razu twój świat przechyli się na wschód... to działa...

WAROLEK

ja do tematu ja sie boje sam przez 2 h po 22 sam byc w domu aż mi ciarki przechodzą

Ruthven

Silie

phi.. za taką radę to bym grosza nie dała.

Powiedz jak ją/ jego znaleść.
Oo! to jest rada warta jakiegoś grosza.

marcinyoshi

to proste... mniej czasu przed komputerem... generalnie mniej czasu na doszukiwanie się sensu egzystencji i tym podobnym pierdołom... otwarcie się na ludzi... i zaprzestanie poszukiwań... to naprawdę działa...
Anja napisała na "graphite": nie szukam bajki w życiu swoim... bajki są okrutne... - to prawda i działa... ja, jak tylko przestałem szukać miłości, to od razu niespotykanie, niby przypadkiem, niewiarygodnie... poznałem moją żonę... Maciek Balcar też śpiewa: nie goń za miłością, raz się tylko żyje... im bardziej jej szukasz, tym lepiej się kryje... ona przyjdzie do ciebie, cichutko na palcach, owinie cię niebem i porwie do tańca...
wyobraźcie sobie, że ja do 3 klasy liceum jeździłem sam z rodzicami na wakacje, nie dlatego, ze mnie tak trzymali, ale po prostu nie miałem z kim jechać... a lato nad morzem, zwłaszcza wieczorami jest... baaardzo bolesne...

Silie

tyle, że ja właśnie piszę kolejny rozdział pracy lic. więc czy chce czy nie to przy komp. musze być.

*popijam herbatkę

patrze na tekst, i myślę jak by zacząć kolejne zdanie*

marcinyoshi

praca licencjacka... hmmm, kiedy to było... ale jak ją pisałem, to już po ślubie byłem...
wiele ludzi marudzi, że są samotni, że jest wszystko bezsensu, że zachód, że pogrzeb, że death metal, a nikt nie pomyśli, że oprócz odtwarzacza mp3, kompa, szkoły i chaty, jest jeszcze świat...
łatwo jest zamknąć się w domu, z przyjaciółmi i się dołować, tworząc kółko wspierania wzajemnych kompleksów... ale mało ludzi zapomina, że piękno miłości jest cudem, sam w sobie, że jest nieodkryta i nienazwana i nieokreślona... jest to chwila, która zmienia każdą następną... nie istnieje przepis, sklep, strona internetowa, czy jakiekolwiek miejsce, gdzie możemy ją kupić, dostać czy znaleźć. miłość znajduje nas w najmniej oczekiwanym miejscu i czasie. i zawsze tylko wtedy, kiedy jej nie wyglądamy... na tym polega ten cud, który i tak przyjdzie i dopadnie każdego...

Silie, nie bedziesz całe życie pisać tej pracy licencjackiej... jest to tylko jakiś etap, który się za chwilę zakończy... a wtedy będziesz musiała ją wydrukować, i zanieść gdzieś, gdzie ci ją obłożą... i kto wie, czy akurat ktoś nie bedzie tam stał i podświadomie na ciebie czekał...
wierzę w zbieg okoliczności, ale również w przeznaczenie... dlaczego?? bo go nie znam... może kiedyś wam opowiem jak poznałem, nie poznałem moją żonę... to bardzo dziwna historia świadcząca o tym, że na kazdego przyjdzie pora...

Silie

Jest jeden problem, gdy ją wydrukuje i oddam promotorowi w pełnej okazałości.
Potem się obronię i wyjeżdzam

Na conajmniej rok... sądzę, że nie chcę teraz nikogo spotkać.
Nie chce się zakochać.
To więzi mocnych nie zbuduje się w kilka tygodni

marcinyoshi

Silie, w takim razie nie rozumiem powodu zabierania głosu w tym temacie przez ciebie... prowokujesz do rozpisywania się, po czym w jednej nanosekundzie ucinasz wszelki wątek... ehhh...
szkoda, że nie umiem cytować, bo rozwinąłbym teraz o twoje wypowiedzi, moją wypowiedź... na poparcie...

Silie

kobieta zmiennąjest, a ja wyjątkowo podłe samopoczucie mam dzisiaj.
Nie urywam wątku.
W przeznaczenie wierzę... jednak albo ja tak dobrze się bronię przed tym co jest mi pisane.
lub ktoś zapomniał o mnie...

Urwać wątek mogła bym gdybym napisała coś takiego:
"to co piszesz to glupota... bla bla bla. koniec"

Ale tego nie zrobiłam.

Przedstawiałam ci moją sytuację.
No cóż szare to moje życie.