noname

marcinyoshi · Wysłany: Pią 11:45, 24 Mar 2006 Temat postu:

Myslę, że alienacja jest czymś żałosnym, w sensie, ucieczka niby, ale po co ? przed kim ? i czy naprawdę ?
Dla mnie alienacja jest zwykłym sloganem bez sensu, gdyż człowiek nie jest w stanie się wyalienować. Cóż z tego, że ucieknę od ludzi, skoro za chwilę muszę coś zjeść, iść do sklepu znaczy, skoro za chwilę włączę ulubiony zespół, posłucham innych ludzi znaczy, albo wyjrzę przez okno, bo coś tam dziwnego się dzieje, popatrzę na innych ludzi znaczy.
Jeżeli natomiast ludzie, depresanci, poprzez alienację rozumieją zerwanie kontaktów werbalnych, czy relacji emocjonalnych z innymi ludźmi, to głęboko współczuję, ale i podziwiam, a jeszcze bardziej będę szanował, jeżeli w tym postanowieniu wytrwają przynajmniej połowę 100 letniego życia... życzę powodzenia.
Alienacja, jako chęć odpoczęcia od zgiełku, pracy, ludzi, otoczenia to nic innego jak po prostu bycie samym ze sobą, w ciszy, w spokoju, w samotności. Fajny jest to stan, ale, przynajmniej dla mnie, chwilowy.

Romanov · Wysłany: Pią 13:56, 24 Mar 2006 Temat postu:

Zalezy co sie rozumie przez trendowa alienacje. Zdarza sie, ze mi ktos mowi, ze sie alienuje. Zwyczajnie nie mam potrzeby przebywania z ludzmi przez wiekszosc czasu, ktory spedzam na swoich zajeciach. Jezeli juz mam sie spotkac z kims chetnie, to z kims z 2, 3-osobowej grupki przyjaciol. Nie zamykam sie przed swiatem uciekajac od ludzi, gdy pojawia sie na mojej drodze, chetnie nawiazuje nowe kontakty. Ale z racji oszczednosci w ufnosci trzymam ludzi na odleglosc, jaka mi odpowiada. Uwialbiam gadac o glupotach, pierdolach, prostych rzeczach, ale mam ogromna potrzebe poswiecenia sie sprawom sensownym, na ktprych temat dyskutuje z niewieloma, z tymi, ktorzy sa w stanie wprowadzic cos swiezego. Gdybym miala sie przestawic z przebywania samej na bytowanie z kims, musialaby byc to osoba, ktora scielaby mnie z nog

marcinyoshi · Wysłany: Pią 14:04, 24 Mar 2006 Temat postu:

jest w tym trochę racji co piszesz Romanov, ja osobiście mógłbym nawet powiedzieć, że w kwestii ufności w przypadku nowych znajomości zaczynam się alienować, w sensie skrywac swoje emocje i uczucia. jest to determinowane po prostu doswiadczeniami jakie posiadam... zbyt wielu ludzi, przy których się otworzyłem, mnie potem zraniło.
a co wy na alienację we dwoje ????
moja zona niezabardzo to rozumie, ale piękna jest samotność we dwoje. . .

Romanov · Wysłany: Pią 16:40, 24 Mar 2006 Temat postu:

O to mi chodzi w pewnym sensie. Alienacje *we dwoje* rozumiem jako jednomyślenie, nie wspólno - jedno. Zmierzania jedną drogą i czasem dziwnego rozchodzenia sie by wiedziec, ze nadal jest sie jednym. Moje zycie determinuja moje zajecia i jak dotychczas nie wychodzilo alienowanie sie w jednomysleniu, gdy to drugie ja nie czailo dlaczego robie co lubie. Wierze w realizacje wspolnych celi i idei Razem

marcinyoshi · Wysłany: Pon 8:43, 27 Mar 2006 Temat postu:

ah Romanov, a czy nie można by było napisać po prostu: wyłączamy telefony, nie odbieramy domofonu i w ciszy, albo przy jakieś utęsknionej muzyce leżymy obok siebie nieodzywając się... zapiera dech, by nie zmącić chwili tej, niepotrzebnym, nierównym oddechem... o takie alienacje we dwoje mi chodzi...

Luna · Wysłany: Pon 10:17, 27 Mar 2006 Temat postu:

uwielbiam chwilę samotności...pewnie dlatego, że mam ich tak mało, często tracę wtedy rachubę czasu...na ogół idę wtedy, gdzieś gdzie będę sam na sam z przyrodą i jest cudownie.....

Ruthven · Wysłany: Pon 12:00, 27 Mar 2006 Temat postu:

Romanov · Wysłany: Pon 23:18, 27 Mar 2006 Temat postu:

Wiem, o co chodzi. Tak jest okej. Moje życie opierałam zawsze na zajęciach różnych i te chcę współdzielić, *ideologicznie* się połączyć.

Ruthven · Wysłany: Wto 22:26, 28 Mar 2006 Temat postu:

ty chcesz zorganizować świat - sobie i partnerowi - miec kontrolę, wiedzieć co i jak.
Pasję dzielić - znalazłaś już kogoś, kto ci odpowiada czy wraz ze zmianą centrum zainteresowań, zmieniasz partnera?

Romanov · Wysłany: Śro 11:16, 29 Mar 2006 Temat postu:

Kota nie da sie kontrolowac, choc uwielbiam to, a jeszcze bardziej, gdy kot kontrolować się nie pozwala i nie daje. Lubię gdy ucieka bo robię to samo, ale gdy zatrzymuję go bo chcęa czasem i nie, i gdy odnajdujemy się znowu, on whichever soil that would be[fragment mojego zadanego *listu miłosnego* ..wiele w tym jest, noszę go przy sobie, jest dokładniejszy we mnie niż reszta..]. Znam różnych ludzi, ale jestem ostatnia do wiązania się. Myślę nad kimś, jeśli mogę mu zaufać, a to długoterminowy proces. Zainteresowania są różne, pewne po prostu łatwiej jest współdzielić.

marcinyoshi · Wysłany: Śro 11:20, 29 Mar 2006 Temat postu:

bla bla bla... dorabianie ideologii do zwykłego braku zainteresowania ze strony ... kogokolwiek... też to przechodziłem. . . . . rozumiem. . . trzymać kciuki będę, nawet jeśli napiszesz, że jest inaczej niż sądzę, że jest...

Romanov · Wysłany: Śro 11:44, 29 Mar 2006 Temat postu:

widzę że robisz z siebie forumowego mędrca

Nie jesteś do mnie widać podobny swoim doświadczeniem z kiedyś. U mnie to polega na różnych facetach, których czasem wspominam naprawdę dobrze i świetnych doświadczeniach [ z perspektywy czasu uczę się czego chcę, a czego już nie]. I w kolejnych szukam tego kocizmu i z czasem znajduję coraz więcej

AkaSha · Wysłany: Śro 11:51, 29 Mar 2006 Temat postu:

w takim razie jestes na dobrej drodze i zycze jak najlepiej

gdyby bylo mozna..to bym wziela takie cechy od moich bylych jakie mi sie podobaly i wymieszala ze soba..i powstalby men mych oczewiwan

Romanov · Wysłany: Śro 11:56, 29 Mar 2006 Temat postu:

Danke Aka

- bajdełej - wiem ocb

Też nazbierałabym naręcze, a i odrzuciła sporo

Te relacje momentami były naprawdę upiorne, ale wspominam to ze śmiechem, bo sporo się nauczyłam i uczę dalej

AkaSha · Wysłany: Śro 12:01, 29 Mar 2006 Temat postu:

uhm..wiem o czym mowisz

teraz z biegem czasu tez smieje sie kiedy tylko nasuna sie wspomnienia..
a moimi wymogami i nastawiniem nie wiem czy znajde kogos idealnego dla mnie..