noname

sleepwalker

ja jestem raczej za...
chociaz moje zdanie moze sie zmienic jak bede mial wlasne dzieci.
strasznie ciezka decyzja ale jeszcze ciezsze moze byc zycie dla tego dziecka i jego rodzicow...

Ruthven

jestem przeciw.

świat się zmienia, a jeśli gośc, żyjąc, jak żył, nie zdecydował się na samobojstwo, znaczy, ze nawet tak przesrane życie ma większa wartośc niż dobra śmierć.

Nie zabiłbym człowieka dopóki nie zagroziłby bezp. mojej rodzinie/życiu, etc. Nie zdecydowałbym się na zabicie dziecka, obojętnie od konsekwencji dot. mnie czy jego.

sleepwalker

bo Ty wbrew pozorom dobry czlowiek jestes

Ruthven

wbrew jakim pozorom?
ja jestem dobry, co nie znaczy, ze mam dac sobie na łeb wejsć.

sleepwalker

Ruthven

sleepwalker

Luna

Ruthven

bast - gdybys miała tak wszystkiego dość, ze juz nie moze być gorzej jest tylko jedna droga - moze być jedynie lepiej.

poza tym, abstrahując od jednostki, której jest źle - gośc jest w szpitalu - poza nim jest jego rodzina, która chce, zeby żył, wrócił i był kiedyś szczęsliwy.

inaczej wszytskich depresantów moznaby odstrzelić zaraz po zdiagnozowaniu.

Luna

ale mówimy o przypadku, kiedy wyjścia już nie ma....
to bez sensu zadawać ból komus nie potarfiąc mu pomóc.

Ruthven

bast - ból jest częścią życia.
poza tym zawsze jest jakies wyjście, jeśli się zabije człowieka to koniec - nic się nie zmieni, nie ma szans się przekonać czy moze być lepiej.

sleepwalker

Ruthven

sleepwalker

Luna

Ale Ruth, są nieuleczalne choroby, niepełnosprawność od urodzenia - np ja opiekowałam się kiedyś dzieckiem, które nie mówiło, nie widziało, miało niedorozwinięte kończyny, czyli nie chodziło, oprócz tego miało padaczkę. Ta dziewczynka rosła i była coraz cięższa, potrzebowała opieki 24 godziny na dobę, poza tym to było niestety warzywo. Rodzina też musi pracować, z czegoś żyć a opiekunki kosztowały ją strasznie drogo, leki i preparaty do jedzenia. I jaki tego sens?